ਸ਼ਬਦ ਸ਼ਹਾਦਤ
ਤੇ ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਤੂੰ ਆਈ
ਮੈਂ ਅਚਾਨਕ ਭੱਜ ਕੇ
ਜਾ ਖੜ੍ਹਾ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ
ਤੇਰੇ
ਇਕ ਇਕ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਨਾਲ ਮੈਂ
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਨੂੰ
ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਅਹਿਸਾਸਾਂ ਨੂੰ
ਰੰਗੀਨ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ
ਤੇ ਇੱਥੋਂ ਤਕ
ਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ
ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਤੱਕਿਆ ਸੀ ਉਦੋਂ
ਫਿਰ ਮੈਂ
ਇਕ ਇਕ ਪਲ ਨੂੰ
ਕੁਝ ਕਹਿੰਦਿਆਂ ਸੁਣਿਆ
ਹਰ ਸਾਹ ਤੋਂ ਸਬਕ ਲਿਆ
ਕਿਤਾਬਾਂ ‘ਚੋਂ ਪੜ੍ਹਦਿਆਂ
ਇਉਂ ਲੱਗਾ
ਜਿਵੇਂ ਸਿੱਖ ਕੇ ਤੈਥੋਂ
ਲਿਖ ਗਿਆ ਹੋਵੇ ਕੋਈ
ਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਹੈ
ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ
ਕੋਈ ਕਿਤਾਬ ਮੈਂ
ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਪੜ੍ਹ ਸਕਿਆ
Read more
ਮੇਰੇ ਹੱਡਾਂ ‘ਚ ਮਚਲਦਾ ਪਾਰਾ ਅਨਿਲ ਆਦਮ
ਕਹਾਣੀ : ਪੇਮੀ ਦੇ ਨਿਆਣੇ
ਇੱਕ ਕਵੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ ਰਾਜਬੀਰ