ਕਾਫ਼ੀ / ਸ਼ਾਹ ਹੁਸੈਨ
ਨਾਲ ਸਜਣ ਦੇ ਰਹੀਏ ।
ਝਿੜਕਾਂ ਝੰਬਾਂ ਤੇ ਤਕਸੀਰਾਂ,
ਸੋ ਭੀ ਸਿਰ ਤੇ ਸਹੀਏ ।
ਜੇ ਸਿਰ ਕੱਟ ਲੈਣ ਧੜ ਨਾਲੋਂ,
ਤਾਂ ਭੀ ਆਹ ਨ ਕਹੀਏ ।
ਚੰਦਨ ਰੁੱਖ ਲਗਾ ਵਿਚ ਵੇਹੜੇ,
ਜ਼ੋਰ ਧਿਙਾਣੇ ਖਹੀਏ ।
ਮਰਣ ਮੂਲ ਤੇ ਜੀਵਣ ਲਾਹਾ,
ਦਿਲਗੀਰੀ ਕਿਉਂ ਰਹੀਏ ।
ਕਹੈ ਹੁਸੈਨ ਫ਼ਕੀਰ ਸਾਂਈਂ ਦਾ,
ਰੱਬ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਸਹੀਏ ।
ਹਾਸ਼ਿਮ ਸ਼ਾਹ
ਸੰਭਲ ਖੇਤ ਮੀਆਂ! ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ
ਸੰਭਲ ਖੇਤ ਮੀਆਂ! ਇਸ਼ਕੇ ਦਾ,
ਹੁਣ ਨਿਕਲੀ ਤੇਗ਼ ਮਿਆਨੋਂ ।
ਖਾ ਮਰ ਜ਼ਹਿਰ ਪਿਆਰੀ ਕਰਕੇ,
ਜੇ ਲਈ ਹਈ ਏਸ ਦੁਕਾਨੋਂ ।
ਸਿਰ ਦੇਵਣ ਦਾ ਸਾਕ ਇਸ਼ਕ ਦਾ,
ਹੋਰ ਨਫ਼ਾ ਨ ਅਕਲ ਗਿਆਨੋਂ ।
ਹਾਸ਼ਮ ਬਾਝ ਮੁਇਆਂ ਨਹੀਂ ਬਣਦੀ,
ਅਸਾਂ ਡਿੱਠਾ ਵੇਦ ਕੁਰਾਨੋਂ ।
Read more
ਬਾਬਾ ਬੁੱਲ੍ਹੇ ਸ਼ਾਹ : ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਰਹੱਸਮਈ ਸੂਫ਼ੀ ਆਵਾਜ਼
ਸੂਫ਼ੀ ਕਾਵਿ : ਹਾਫ਼ਿਜ਼ ਸ਼ਿਰਾਜ਼ੀ
ਉਰਦੂ ਸ਼ਾਇਰੀ ਵਿਚ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ