ਗ਼ਜ਼ਲ

ਕੈਸੇ  ਰੰਗ  ਦਿਖਾਏ  ਦੇਖ  ਮੁਕੱਦਰ  ਨੇ।
ਸਭ ਕੁਝ ਹੁੰਦਿਆਂ ਸੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਘਰ ਖੰਡਰ ਨੇ।

ਤੂੰ  ਫੁੱਲਾਂ  ਦੇ  ਸ਼ਹਿਰ  ਦਾ  ਵਾਸੀ  ਕੀ  ਜਾਣੇ,
ਸਾਨੂੰ  ਤਾਂ  ਖ਼ਾਬਾਂ  ਵਿੱਚ  ਦਿਸਦੇ  ਖੰਜਰ  ਨੇ ।

ਮਥੁਰਾ  ਵਿੱਚ  ਭਗਵਾਨ ਗੁਆਚਾ ਘਰ  ਲੱਭੇ,
ਘਰ  ਕੀ  ਲੱਭਣਾ ਥਾਂ ਥਾਂ  ਬਣ ਗਏ ਮੰਦਰ ਨੇ।

ਜਿੰਨੇ  ਮੇਰੇ  ਚਿਹਰੇ  ਤੋਂ ਤੂੰ  ਪੜ੍ਹ  ਲਏ ਨੇ,
ਉਸ  ਤੋਂ  ਬਹੁਤੇ  ਡਰ  ਤਾਂ  ਮੇਰੇ  ਅੰਦਰ  ਨੇ।

ਐਵੇਂ  ਲੋਚੀ  ਹਵਾ ‘ਚ  ਉੱਡਿਆ  ਫਿਰਦਾ  ਏਂ,
ਇਸ  ਮਿੱਟੀ  ਦੇ  ਥੱਲੇ ਬਹੁਤ  ਸਿਕੰਦਰ ਨੇ।